Μαθήματα από την Αργεντινή

Οταν οι αγορές ευδοκιμούν ο κόσμος πεινάει. Η Αργεντινή εμαθε καλά τι είναι η κόλαση του νεοφιλελευθερισμού και του ΔΝΤ. Το σκηνικό είναι το παρόμοιο με το δικό μας. Αλλεπάλληλα δάνεια , "σκληρό" νόμισμα που καταστρέφει μακροπρόθεσμα τις εξαγωγές και την οικονομία και τα περίφημα  μέτρα όπου καταργείται οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση και η κρατική περιουσία ιδιωτικοποιείται. Η Αργεντινή ήταν η μόνη χώρα που ξεπούλησε την πετρελαϊκή της βιομηχανία χωρίς να έχει χάσει σε πόλεμο όπως επίσης και 200 άλλες κρατικές εταιρείες. Ακόμα και μετά την καταστροφή όμως υπάρχει ελπίδα: η επόμενη κυβέρνηση έκλεισε τους λογαριασμούς με το ΔΝΤ, οι πολίτες από μόνοι τους οργάνωσαν μαι ανταλλακτική οικονομία και με λαϊκούς αγώνες το μεγαλύτερα μέρος του πληθυσμού ζεί πλέον αξιοπρεπώς.

 Η φτωχούλα Ελλάδα (που μόνο φτωχή δεν είναι ) ακολουθεί το ίδιο καταστροφικό μονοπάτι. Τα χρήματα του πακέτου στήριξης ανακατευθύνονται στις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες προκειμένου να γλιτώσουν τη χασούρα από την επερχόμενη χρεοκοπία. Σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρόκειται να αποπληρωθεί το χρέος, το οποίο εσκεμμένα οι πολιτικές εξουσίες των τελευταίων χρόνων φόρτωσαν στις πλάτες μας. Τα δάνεια αυτά όχι μόνο δεν πληρώνουν μισθούς και συντάξεις όπως προπαγανδίζουν τα πουλημένα ΜΜΕ αλλά καταβάλλονται σε δόσεις, με αντάλλαγμα φόρο αίματος :κατάργηση του κοινωνικού κράτους και εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν μετά από πολυετείς αγώνες. Όλα αυτά με την ανοχή βέβαια της κυβέρνησης. (Το ΠΑΣΟΚ είχε υπόψη να πράξει τα παραπάνω πολύ καιρό πριν την φαρσοκωμωδία της χρεοκοπίας).

Αν επιπλέον θυμηθούμε τι υπογράφηκε για τις ελεγχόμενες χρεοκοπίες των κρατών στην ΕΕ,  το σενάριο είναι το εξής : μέχρι το 2013 ή και νωρίτερα εκταμιεύονται τα 110 δις του πακέτου, εν τω μεταξύ το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κατεβαίνει όλο και χαμηλότερα, η ανεργία διπλασιάζεται, οι μισθοί και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κουρεύονται (σε επίπεδα Βουλγαρίας 200 ή 300 €)  η δημόσια περιουσία (ίσως και ορυκτός πλούτος) ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής, και το Αιγαίο δεν είναι και τόσο 'ελληνικό'. Το χρέος φυσικά και δεν μειώνεται αλλά εκτοξεύεται στα 450 με 500 δίς €.
Επομένως το 2013 υποθέτουμε η Ελλάδα τίθεται σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι χάνει την εθνική της ανεξαρτησία μια και καλή, αφού το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες αποφασίζουν για την οικονομική πολιτική εφεξής. Η Βουλή των Ελλήνων δεν θα έχει πια κανένα  ουσιαστικό ρόλο.

Αν το καλοσκεφτούμε η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που περνά αυτήν την τραγωδία συνοδοιπόροι της είναι όσες χώρες δεν μπορούσαν ευθύς εξαρχής να υποστηρίξουν το σκληρό ευρώ: η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, προσεχώς η Ισπανία, η Ιταλία και ίσως η Γαλλία. Όλα αυτά μας κάνουν να πιστεύουμε οτι η ευρωζώνη ευθύς εξαρχής υπήρξε όργανο επεκτατικής πολιτικής που σκοπό είχε όχι να δημιουργήσει μια Ευρώπη των λαών, αλλά μάλλον μια γερμανική Ευρώπη ή μια Ευρώπη των αγορών και των τραπεζών.

Παρακολουθήστε το 1ο μέρος της εκπομπής Εξαντας: Το πείραμα της Αργεντινής:

Παρακολουθήστε το 2ο μέρος της εκπομπής Εξαντας: Το πείραμα της Αργεντινής: