Στην πραγματικότητα, όμως, η δημιουργία μεγάλων τραπεζικών σχημάτων στις παρούσες συνθήκες είναι αμφίβολο πόσο εξυπηρετεί τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας: «στις σημερινές συνθήκες, όλες οι ελληνικές τράπεζες, ανεξαρτήτως μεγέθους, είναι αποκλεισμένες από τις αγορές. Άρα, αν το πρόβλημα είναι η έλλειψη ρευστότητας, η λύση δεν είναι η επινόηση μεγαλύτερων τραπεζικών σχημάτων, τα οποία θα παραμείνουν αποκλεισμένα από τις αγορές», τονίζουν τραπεζικά στελέχη, που δεν συμμερίζονται τη μυθοπλασία περί «μεγάλων και ισχυρών τραπεζών.
Επιπλέον, το άλλο σοβαρό πρόβλημα, η διαρκής «διάβρωση» των χαρτοφυλακίων των τραπεζών από προβληματικά δάνεια, εξαιτίας της απότομης «βουτιάς» της οικονομικής δραστηριότητας, δεν πρόκειται να λυθεί αν απλώς συγχωνευθούν δύο ή περισσότερες τράπεζες. «Το να προσθέτεις στα προβληματικά δάνεια μιας τράπεζας τα προβληματικά δάνεια μιας άλλης, χωρίς να αλλάζουν οι συνθήκες στην οικονομία, δεν λύνει το πρόβλημα, απλώς δημιουργεί ένα μεγαλύτερο “τσουβάλι” προβληματικών δανείων».
Έτσι, η δημιουργία μεγάλων τραπεζών (η περίφημη θεωρία των δυόμιση τραπεζών που είναι αρκετές, δήθεν, για την ελληνική αγορά) δεν λύνει τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος, αλλά μόνο τα προβλήματα των τραπεζιτών: όσο μεγαλύτερο είναι ένα πιστωτικό ίδρυμα, τόσο δυσκολότερο γίνεται για μια κυβέρνηση και για τις εποπτικές αρχές να το οδηγήσουν σε εκκαθάριση αν κάτι δεν πάει καλά, τόσο μεγαλύτερη γίνεται και η πίεση στις αρχές να χρηματοδοτούν χωρίς πολλές ερωτήσεις μεγάλες και προβληματικές τράπεζες.
Περισσότερα εδώ.
Επιπλέον, το άλλο σοβαρό πρόβλημα, η διαρκής «διάβρωση» των χαρτοφυλακίων των τραπεζών από προβληματικά δάνεια, εξαιτίας της απότομης «βουτιάς» της οικονομικής δραστηριότητας, δεν πρόκειται να λυθεί αν απλώς συγχωνευθούν δύο ή περισσότερες τράπεζες. «Το να προσθέτεις στα προβληματικά δάνεια μιας τράπεζας τα προβληματικά δάνεια μιας άλλης, χωρίς να αλλάζουν οι συνθήκες στην οικονομία, δεν λύνει το πρόβλημα, απλώς δημιουργεί ένα μεγαλύτερο “τσουβάλι” προβληματικών δανείων».
Έτσι, η δημιουργία μεγάλων τραπεζών (η περίφημη θεωρία των δυόμιση τραπεζών που είναι αρκετές, δήθεν, για την ελληνική αγορά) δεν λύνει τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος, αλλά μόνο τα προβλήματα των τραπεζιτών: όσο μεγαλύτερο είναι ένα πιστωτικό ίδρυμα, τόσο δυσκολότερο γίνεται για μια κυβέρνηση και για τις εποπτικές αρχές να το οδηγήσουν σε εκκαθάριση αν κάτι δεν πάει καλά, τόσο μεγαλύτερη γίνεται και η πίεση στις αρχές να χρηματοδοτούν χωρίς πολλές ερωτήσεις μεγάλες και προβληματικές τράπεζες.
Περισσότερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες μας την άποψή σου...